این روزا

بعضی وقتا اینقد دلت می‌گیره که تحمل زندگی رو نداری. دلت می خواد با یه دوست فقط چند کلمه حرف بزنی بدون اینکه فکر کنه منظوری داری. ولی دیگه دوره این حرفا نیست.

تحمل زندگی سخته.

دلم عجیب گرفته. عجیب.

بابک الله وردی دوشنبه 27 آبان 1387 ساعت 11:56 ب.ظ

نظرات 2 + ارسال نظر

[ بدون نام ] پنج‌شنبه 30 آبان 1387 ساعت 02:12 ق.ظ

همین والله. تو دنیایی که پر شده از جاسوس و پفی... و بقیه اش را نگویم شاید بدانی . گاهی وقتا فکر میکنم انگار فقط از تو آینه دارم دنیا رو می بینم انگار که دنیایی که میبینم واقعی نیست انگار تو حبابی انگار...
و غم انگیز تر اینکه آدمهای دور و برت همه فقط چشم شدند و گوش مثل موش. حالا این وسط اگه خواستی مثل آدم زر بزنی که دیگه...
اما یه خر فیلسوفی می گه با اینکه بی اعتمادی بیماری قرن ماست اما درمانش نیز جز این نیست که دل به دریا بزنی و بگی به درک که توی احمق چی میفهمی یا چی کار میکنی اما من دیگه بدجوری پرم ُ پس زر می زنم و تو هم بشنو بعدم هر گ...می خوری برو بخور.
اما یه چیزی هست. بعضی وقتا وسط این همه پف... وقتی یه لحظه ای یه جایی یه جوری خودتو می بینی حال میکنی که نه بابا هنوز خری و قاطی گاوا نشدی.
بد جوری امشب دهنم وا شده ببخش.