لال بلاگ

لال بلاگ

وقت خودتونو با خوندن این وبلاگ تلف نکنین.
لال بلاگ

لال بلاگ

وقت خودتونو با خوندن این وبلاگ تلف نکنین.

 

    کپی کرده شده از وبلاگ باغ در باغ


    ایزت سارای لیچ ، شاعر بوسنی و هرزگوین، درسال ۱۹۳۰ بدنیا آمد . در دانشگاه سارایوو فلسفه خواند . نخستین کتاب شعرش بنام " رویارویی" در سال ۱۹۴۵ منتشر شد. بیش از سی کتاب شعر دارد و شعرهایش به پانزده زبان دنیا ، ازجمله فرانسوی، ایتالیایی، آلمانی و انگلیسی ترجمه شده است. شعرهایش برهنه و خالی از شاخ وبرگ های اضافی است. حضور یگانه اش درشعر مدرن بوسنی و هرزگوین، زبانزده خاص و عام است. ایزت سارای لیچ در سال ۲۰۰۲ در سارایوو درگذشت. سه شعر زیر با یاری دوستم یاسمینا - که از کار سیاه شبانه در تونل های زیر زمینی قطارها خسته شد و به بوسنی بازگشت - و مقابله با متن انگلیسی ترجمه شده است.



    بلوز


    جالب است بدانیم پس از مرگ ما
    ارواح ما چه می کنند؟

    جالب است بدانیم پس از مرگ ما
    ارواح ما درباران خیس می شوند؟

    جالب است بدانیم پس از مرگ ما
    ارواح ما همدیگر را درآغوش می گیرند؟

    جالب است بدانیم پس از مرگ ما
    ارواح ما با آمدن بهار چه احساس می کنند؟

    جالب است بدانیم پس از مرگ ما
    ارواح ما چگونه با هم حرف می زنند؟
    بدون چشم های مان



    اقامتم در استانبول


    از اقامتم در استانبول
    چند روایت است

    در روایت اول
    ماهیت سیاسی مشکوکی دارم .

    درروایت دوم
    یکی از داستان های عاشقانه من نقل می شود.

    در روایت سوم
    حتی فروش مواد هم ذکر شده است.

    البته این حقیقت
    که هرگز در استانبول نبوده ام
    برای کسی جالب نیست.


    بی عنوان


    اگر آن جمعه در پاریس مرده بودم
    کسی پیامی می فرستاد که دیگر نیستم؟
    حال آنکه سه روز طول کشید
    تا پلیس را راضی کنم که من هستم

    اگر آن شنبه در ورشو مرده بودم،
    خانمی زیبا بیکار می شد
    خانمی زیبا در کانون نویسندگان لهستان
    که پرستار روحم بود

    اگر آن یکشنبه در لنین گراد مرده بودم
    حتی بدتر می شد
    شب سپید بازوبند سیاه می پوشید
    حالا می پرسید،
    این چگونه شب سپیدی است که بازوبند سیاه می پوشد؟

    اگر آن سه شنبه در برلین مرده بودم،
    روزنامه نوو دویچ لند می نوشت
    نویسنده ای یوگوسلاو
    سکته‌ ی قلبی کرد و مرد،
    حال آنکه می خواستم - واین حرف بیهوده ای نیست-
    در سرزمینم آخرین نفس را بکشم

    می بینید چقدر خوب است که نمرده ام
    و دوباره درمیان شما هستم؟

    می توانید دست بزنید ، سوت بزنید
    می بینید چقدر خوب است که نمرده ام
    و دوباره درمیان شما هستم.


برگرفته از: " داغی برسنگ " -شاعران معاصر بوسنی- به انتخاب چسلاو میلوش
انتشارات Cromwell، لندن


برای آشنایی با شاعر اینجا را کلیک کنید"
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد